19. okt, 2019

18 oktober

Voor de wekker wakker, maar als een blok geslapen. Vroeg eruit en tegen zessen naar Utrecht. Bij Deloitte nog wat dingetjes doen. Het was erg rustig en te vroeg al in Utrecht. De beveiliging was nog niet binnen. Tegen zevenen ook naar binnen en eerst een bakkie doen. Bij het restaurant een wand repareren. Ik heb twee weken geleden ook al een stuk gedaan, Maarten zit weer wat los. De boek uitgehakte ik kwam drie soorten reparatie tegen. Daar is al eerder gerommeld. Mimoen, de huismeester ontkent het. Maar het is een gevaarlijk mannetje vind ik. In het trappenhuis een wand afdekken, afplakken, ladder erin en sausen maar. Ook nog een paar schilderij rails schoonmaken die de spuiter ondergeneveld had. Losschroeven, schoonmaken en terug b plaatsen. Dan ben je anderhalf uur verder. Nu liep ik effe klem en het regende toch, dus naar Zwijndrecht gereden om een sleutel op te halen bij Adrie van Gouda. Ik wilde via Gouda terug naar Utrecht, maar de A12 stond vanaf Woerden dicht, dus toch maar terug naar Utrecht, stofzuig en en de plekken in de keuken bijwerken. Bleek er toch lekkage te zitten. Ik dacht dat twee weken geleden al, maar Mimoen zei dat het gerepareerd was. Niet goed dus. Een rondje lopen met zijn collega en met gillende banden weg. Door naar Gouda en daar de laaste verf in de auto gooien. Afsluiten en Gouda is klaar. Een drama project met veel verliezers. Maar we blijken toch nog wat verdient te hebben. Ik kan er niet bij, maar toch iets positiefs. Het was weer erg druk en binnendoor terug. Donald belde over een klusje voor volgende week, het hoofdkantoor van de Lidl wil mij een dag hebben om het schilderwerk bij te werken. Wel leuk voor een daagje. Effe zitten, ik was versleten. Door alle fie heb ik ruim vijf uur in de auto gezeten vandaag. Douchen en de overgebleven boeken in tassen doen. Er blijven er 175 over die nu naar de kringloop gaan. Ik heb er een goeie 50 weggeven aan die en gene. Om kwart voor zeven richting Rotterdam om met Frans Willem te gaan eten. John heeft avond dienst en de afspraak te gaan eten stond al zo lang. Gelijk een tas met boeken voor hem en Joris meenemen. Hij kwam aanlopen met een bos rozen voor de boeken en de vriendschap. Ik was verbluft en heb ze even in de auto gelegd. Op ons gemak eten, bijkletsen en nog wat eten. Het was gezellig en ik herken me ook in zijn fase waar hij nu in zit in zijn leven. Hij is ook volop politiek in ontwikkeling en ik kan ook eerlijk zijn naar hem. Hij vraagt het ook en best bijzonder dat je echt kan zeggen wat je denkt. Ondanks dat het niet altijd is wat een ander wil horen. We hebben een soort van respect naar elkaar. Ik zeg ook dat het mijn kijk ergens op is en dat het niet wil zeggen, dat ik het altijd bij het rechte eind heeft en daarom juist zijn eigen gevoel moet volgen. Dat heb ik ook altijd gedaan, en is niet altijd de makkelijkste, maar wel de mooiste weg. Het personeel had volgens mij het idee dat we aan het daten waren of zo iets. We waren de ena laatste die weggingen en het was een gezellige avond. Hij nam de boeken mee en ik weer naar huis waar mijn mandje wachte. John zou later zijn en ik was zo vertrokken. Ik was best moe van zo'n lange dag vanaf vijf uur dat de wekker ging.