3. feb, 2020

3 februari

Ik kon niet in slaap komen, terwijl ik normaal zo vertrokken ben. Ik was al aan het verbouwen en dit en dat nog regelen. Ineens schiet er van alles door je hoofd wat er allemaal gedaan moet worden. Loslaten, ik kan er nu toch niets mee en viel ik toch nog snel in slaap. Om zes uur weer wakker en goed geslapen. Er om half zeven uit gegaan, met een bakkie en een paar crackers, op de bank de dag beginnen. Vandaag is het D Day, hier hebben we vijf maanden naar uit geke K en en nu is het zover. De sleutel van ons eigen huisje. Nu gaan breken, hoe gaan we opvouwen, schilderen, shoppen en inrichten. Het gaan drukke tijden worden en mijn blog zal daar onder lijden. Het zal een beknopt blog worden de aankomende weken met wel elke dag een foto. Nu eerst douchen en op pad naar Fijnaart. Als eerste met Yorick en de makelaar nog een rondje door het huis en de meterstanden opnemen, dan de notaris, die aan het einde van de straat zit en kunnen we aan de bak. Het rondje was zo gedaan, we kregen van de makelaar een fles huiswijn, met een etiket met ons nieuwe huis erop. Bij de notaris liep het ook op rolletjes en stonden we om tien uur weer buiten. Bij de bakker wat lekkers gehaald en op een klapstoeltje koffie met wat lekkers vieren dat we nu echt eigenaar zijn van het huis. Kennis gemaakt met de buren van de garageven overleg gehad over de oprit, waar wij recht van overpad hebben. De auto erop en alles lossen, boven met plakband op de grond een Beetje uitzetten wat we willen. Dan wordt het idee al aangepast. Yorick stond met zijn vriendin voor de deur met een plant voor ons nieuwe huisje, hun krijgen vanmiddag de sleutel van hun nieuwe huis. John wilde gaan lunchen en zijn we naar Willemstad gereden. Gezellig zitten lunchen en in Numansdorp naar de bouwmarkt. Terug naar het huisje begonnen met slopen. Er lag een kaart in de bus, bleek een nicht langs geweest te zijn,  maar we waren er niet. Deuren, kasten, alles eruit en naar beneden brengen. Staat er weer iemand voor de deur met een bos bloemen in een vaas. Van de Hypotheker, erg leuk.  Rond half vijf zat Johnny er door heen. Het is wel veel zo'n dag en zijn we om vijf uur richting huis gegaan. De oudjes onderweg gebeld, thuis wat eten halen, eten en nog even naar de Hornbach. John wilde een veiligheidsbril en hebben gelijk naar glazenbouwstenen gekeken, als optie voor het veluxraam wat niet bleek te lukken. Thuis nog een bak koffie, wat tv kijken en op tijd naar bed. Het blijft vreemd, zit je hier op de bank en 50 km verder hebben we een echt eigen huis. Morgen weer verder klussen.