19. jul, 2020

17 juli

Al een paar dagen rond vier uur wakker, dat is volgens de biologische klok de longen, dat klopt dus wel, de wekker ging, eruit, naar Rotterdam, er komt vandaag weer een schilder bij via een uitzendbureau, kijken wat dat is, ik ken hem niet, hij moest even zoeken, een Turkse knul uit Amsterdam, een adhd'er met een plat Amsterdams accent, eerst een bakkie en aan de bak, aardige knul, de ochtend vloog voorbij, vuil in de auto gegooid, nog een bakkie met een gebakje van de jongens uit Den Haag, naar de zaak, vuil lossen, papieren invullen op kantoor, naar huis, effe liggen en in slaap vallen, ik schrok wakker van de telefoon, John bleek naar de fysio te zijn, de assistent van de huisarts had gebeld, om half drie naar Fijnaart, onderweg de huisarts bellen, 40 minuten in de wacht gehangen, een schat van een assistente, met haar over gehad dat we een beetje aantonen en weten niet of we goed bezig zijn, dat we alles zelf moeten regelen, ze begreep hem en nu hebben we samen een maandag ochtend een afspraak met een nieuwe huisarts, niet de vervanger van onze eigen arts, even een frisse blik zei ze en dan hij kijken waar we naar toe doorverwezen moeten worden als dat nodig is, daar ben ik wel blij mee, wat gronden, de randen van de badkamer nog een keer met roze prut insmeren tegen lekkages, John kwam ook en hebben we buiten een bakkie met een broodje gedaan, hij ging de tafel verder schilderen, ik rond vijf uur naar huis, douchen en nog even een uurtje liggen, John zou later komen, om half acht Joop oppikken voor de kringavond, we hebben afgesproken bij de Ballentent op het terras in Rotterdam, omdat we met een te grote groep waren moesten we binnen aan een grote tafel gaan zitten, er was beleid dat petjes op niet mogen, nu heeft Sandro altijd een petje op en weigerde hem af te zetten, hij is weg gegaan, nog even overwogen om ergens anders heen te gaan, maar er is besloten om hier te blijven, ik heb hem in de ruim 15 jaar denk ik dat we elkaar kennen nooit zonder gezien, de Ballentent is een oud Rotterdams volks eetcafé dat bekent staat om zijn gehakt ballen, die we dus ook geproeft hebben, twee grote tafels met echt Rotterdamse bewoners, keiharde smartlappen aan en die twee tafels gingen helemaal hun dak, niet helemaal corona proef moet ik zeggen, een geweldige foute inrichting, schilderijen, foto's, een b echt ouderwets bruin café, na het eten mochten we buiten op het terras, de grote drukte was weg, om elf uur werd naar huis, was weer een ouderwets gezellige kringavond, Joop thuis afgezet, John lag al te slapen en ik ben ook mijn mandje ingekropen.