12. dec, 2020

12 december

Om zes uur er uit gegaan, was al eerder wakker, op de bank een beetje lui met een ontbijtje en wat tv kijken, beetje opruimen, nog wat kleine kerstversieringen opgehangen, naar de bakker voor broodjes, gelijk de financiën weer op een rijtje zetten, John kwam ook uit bed, eerst samen ontbijten, verder met de kast boven, John een beetje schoonmaken, de kledingkasten staan, de eers de kleding erin, nog een paar planken en dan weer een stap verder, de vuilnisauto kwam langs voor het oud papier, de container zat overvol, ook nog een grote stapel karton meegegeven, ze nemen dat eigenlijk niet mee, maar aardige gasten, op pad maar weer, eerst langs Ibu, het is een hoopje ellende, ze ligt in bed, maar je merk aan diverse dingen dat ze er wel uit komt, het is niet meer in te schatten of het serieus of toneelspelen is, zo jammer, want ze kan het nog best leuk hebben, door naar ma in Ridderkerk, bakkie doen, ik had een gilet waar ik en knoop van miste, ze had een hoop knopen die pa allemaal weer verzameld had, er zat niets bij, maar in de schuur nog meer, alles in potjes, ongelofelijk wat die man allemaal verzamelde, overal zag hij wat in, alle knopen in een zak gedaan, die geef ma weer aan een goed doel, de glazen potjes in een tas voor de glasbak, ergens toch een rot gevoel dat je mijn vaders levenswerk stap voor stap afbreekt en wegdoet, maar ik had nieuwe knoopjes, ma zal ze aan mijn gilet zetten, door naar Ikea voor kastplanken, dan kunnen we echt alles uit gaan pakken, het was er gigantische druk, we waren rond etenstijd, maar nog een rij buiten, via een korte route de planken bestellen, gelijk afrekenen boven, dan staan ze beneden klaar, nog een trolley voor de keuken, planken oppikken en ja hoor, ze stonden klaar, hoefden we niet tussen de drukte te wachten, gelijk bij de Jumbo boodschappen doen, John ging de planken uitladen, ik de keuken in en koken, John bracht ook gelijk alles boven, gezellig eten in de keuken, daarna op de bank geploft, wat tv kijken, het gaat weer helemaal fout met de besmettingen, ik vind het lastig allemaal, je gaat heel snel overal in mee, we wachten af welke kant het op gaat, niet veel meer doen en niet te laat naar bed straks denk ik zo maar.