12. apr, 2022

12 april

Als een blok geslapen, heb ook weer eens gedroomd, maar weet niet meer wat, de wekker deed best zeer, maar de plicht roept, eruit, ontbijt maken, John is ook al wakker, hij had slecht geslapen, was om 4 uur al wakker, hij had me horen praten in mijn slaap vanmorgen, om kwart over zes de deur uit naar Dordrecht, sta je ineens 20 minuten stil in de file net voor de afslag, tegen zeven uur in de Vriesestraat, eerst een bakkie doen en aan de slag, de dag vliegt echt voorbij, de longarts belde nog voor een gesprek naar aanleiding van mijn covid, het gaat erg goed moet ik zeggen en het dossier wordt afgesloten, de middag vliegt om en het is heerlijk weer, een genot om nu buiten te werken, alle spullen maar in de auto gooien, we weten niet of we nog terug komen van de week, het is een kans weekend vrij met Pasen, om half vier zit het er weer op en op naar Ibu, eerst de medicijnen halen en ook boodschappen doen, doornaar huis en John was in de tuin bezig, de aangenamer gesproken voor een offerte van de garage, hij komt volgende week kijken, gelijk maar vast wat opruimen in de schuur, John was aan het keutelen in de tuin, ook wat troep in de auto gooien wat weg kan, ik had nog wat verf wat Ronald de buurman wel wilde hebben, dan is het ineens zes uur en John wilde een patatje, bestellen en ophalen, ik las een column vanmorgen van Angela de Jong over een docu van gisterenmiddag en die hebben we terug gekeken, de docu Liefsteling, over twee vrouwen uit Papendrecht van 90 en 75 waarvan de oudste dement wordt en borstkanker heeft, wat een lieve ontroerende docu, zo mooi en liefdevol, moest heel erg aan mijn ouders denken, dan nog effe onder de douche, spullen voor morgen klaar maken en nog effe zitten totdat het bedtijd is.