22. mei, 2022

22 mei

Rond zes uur wakker, ik hoorde John naar het toilet gaan en ben weer in slaap gevallen, om half acht weer wakker en eruit gegaan, John zat in de woonkamer, gewassen en aangekleed, dus een ontbijtje maken, eitje koken, broodje smeren en gezellig ontbijten, vandaag een rustig daagje, ik wil alleen een kozijnstijl buiten in een andere kleur schilderen, kijken of ik dat mooier vind en de papieren moeten we invullen en allemaal doorsturen voor de letselschade advocaat, John heeft afgelopen week alles wat er gebeurt is, de kozijnstijl schilderen en ik ben er blij mee, iets donkerder en warmer van kleur, John kreeg een berichtje van een collega dat die bewoner diehem aangevallen is vannacht overleden us, hij was ziek, maar het ging ineens heel snel, hij liet het even bezinken en had een dubbel gevoel, hij komt hem niet meer tegen, dus voor op de werkvloer is dat geen zorg, maar kan het ook niet afsluiten, eerst het voorval niet en ook niet meer ee confrontatie, gisteren hadden we het daar nog over, ergens wilde hij hem nog wel zien, hij de zaak gebeld en hij was er nog, ik Anita de buurvrouw gebeld en we mochten haar auto lenen, omkleden en op naar Dort, Max, de collega van John belde dat de begrafenisondernemer er ook aan kwam, we waren net uitgestapt en terwijl we naar binnen liepen kwam de lijkauto al aan, het hoofd van de vestiging stond die op te wachten, ze zei tegen John, loop jij gelijk door, dan hou ik ze aan de praat, Max ving ons al op en John liep gelijk door, ik heb even gekeken, maar ik kon er niet veel mee, Sjanie, een andere collega kwam binnen en viel John om zijn schouders, huilen en ik ben maar weggelopen, kwam het hoofd binnen en zei dat de begrafenisondernemer geen kist bij zich had en weer terug waren, ik aan de koffie en even net het hoofd staan praten, zij kan John al vanaf dat hij er werkt en over het voorval gehad, en over de reïntegratie, zij zei ook dat hij nu nog niet kon werken, zij ging verder en moest John sterkte wensen, dan zit je daar en het greep me wel even aan, we zijn nu al bijna 4 maanden verder en heeft best behoorlijk inpakt, John kan dit nu afsluiten en zich alleen nog op zijn revalidatie richten, John en Sjanie kwamen terug en er kwamen nog wat andere collega's langs, ook een bewoner die John opgenomen had voor het ongeval en ze herkende hem gelijk en vroeg hoe het ging, loopt er ineens een oude klant van mij binnen, ze was daar ook opgenomen, ze herkende me niet meer, ze was altijd zo'n lieve vrouw, die man wordt weggebracht en John wilde graag nog mee in de erehaag en begeleiden van de kist naar de voordeur, ik ben erg trots op hem en blij, hoe moedig hij is dat hij dit gedaan heeft, het personeel weer aan het werk en wij naar buiten, hij wilde wel even bij Mar langs en daar in de tuin een bakkie gedaan, weer naar huis en de sleutel afgeven bij Anita en daar bijgepraat, wat drinken en eten en om vier uur ging John zijn lampie uit, niet zo gek en hij gaat even naar zijn plantjes kijken en even liggen, ik aardappelen schillen en snijden, ik heb een paar weken geleden een nieuwe frituurpan gekocht en wil hem uitproberen, vissticks en doperwtjes erbij, eerst ook even een half uurtje liggen, om half zes de boel voorbakken en de vissticks in de koekenpan, John wakker maken en de boel afbakken, nou mis je de tafel wel buiten, toch even wat gaan zoeken en kopen, dan kunnen we ook buiten eten, er gaat toch niets boven zelfgebakken patat, dan achter de computer om alles door te sturen naar de rechtsbijstandverzekering, dan moest John toch nog van alles invullen, Arjan belde om te kijken hoe het gaat en John heeft hem bijgepraat, eindelijk alles verzameld, inscannen en doorsturen, dan is het bijna half tien en ik was versleten, nog even zitten en straks lekker mijn mandje in.