19. nov, 2022

18 november

Vroeg wakker en nog even blijven liggen, net voor dat de wekker ging eruit gegaan en na een ontbijtje naar Sliedrecht, eerst een bakkie en wat troep weggooien, door naar Nieuwendijk waar ik eerst het plafond van de overkapping grond, Freek de schilder van binnen was er ook en had koffie gezet, effe een bakkie voordat ik ga beginnen, het plafond gronden en dan voel je alle spieren wel, in mijn nek, rug, oksels, we worden oud, om half tien het plafond erin zitten en met Freek weer een bakkie doen, verder met steigers door de modder klossen en het hoge werk aflakken, volgende week nog wat strak zetten en dan zijn het alleen nog de kozijnen en het plafond aflakken, het regent wat en onder het afdak nig wat lakken en rond rwee uur liep ik klem, de boel opruimen en Donald gebeld dat ik het voor gezien houd, John was weer met de trein naar Ibu, de zorg zei dat het niet goed ging, maar het was 1 grote klaagzang begreep ik, hele stallen met oude koeien werden weer uit de sloot getrokken, iedereen kreeg een beurt, ik ook begreep ik, ongelofelijk hoe eenzaam, verbitterd en rancuneus ze is,het ligt aan de hele wereld dat ze eenzaam is en pij  heeft, behalve aan haar, zei us alleen maar goed geweest voor iedereen, hij was het al snel zat en ik haal hem dan maar gelijk op, door naar huis en effe liggen, douchen en aankleden, ik ben net beneden belt de eigenaar van de auto garage waar mijn vader vroeger altijd kwam, hij gad interesse in de Bugatti die mijn vader van oude bougies gemaakt heeft,jaren geleden wilde hij hem voor een prikkie hebben, ik twijfel of ik hem wel kwijt wil, ik wil gem voorlopig hier neer zetten denk ik, we bestellen maar een frietje, ik moet zo weer weg, ik heb kringavond en we gaan eerst naar de toneelvoorstelling van Otto in Oud Beijerland, eerst eten en om kwart voor zeven op pad, de voorstelling is in een oud schoolgebouw, eerst een bakkie en we zijn met de hele kring aanwezig, het zijn drie 1 akters van een klein half uurtje, de eerste waren twee zussen die op prinsjesdag aan de kant van de weg op de stoet zitten te wachten en dan komt er oud zeer boven, de tweede waren een man en vrouw die een rollenspel speelde van een inbreker bij de barones, Otto zat in de derde en het was in een soort wachtkamer tussen de dood en het gene wat er na komt, het kwam er op neer dat er nog iets moest gebeuren voordat ze door konden, iets afmaken, de tegenspeelster zat al meer dan 25 jaar daar, uit eindelijk bespraken ze alles, hoe ze overleden zijn, van een auto ongeluk en Otto gesprongen van de Erasmusbrug en eindigde naar het witte licht, een erg leuke opzet in een klein zaaltje, heel bijzonder om vooraan te zitten, zo dicht op het podium, in de pauze met Rosanne en Marleen bijgekletst, Otto zijn dochter en ex vrouw, na afloop zijn we bij Otto voor de nazit gegaan, zijn kamer is klaar en het is een heel gezellig warm bad geworden, tegen 1 uur weer thuis, John was nog wakker en lekker slapen.